Als het je als student niet voor de wind gaat, zowel qua studie en werk als privé, hoe zorgen student en school er dan voor dat het geen impact heeft op het behalen van het diploma? Eén van die studenten die de afgelopen jaren tegenslag heeft ervaren, is Floralba. Hoe ga je om met moeilijke situaties en hoe kunnen student, school en praktijk de handen ineenslaan om de uitdagingen om te buigen naar mogelijkheden? Floralba heeft ondanks de tegenslag laten zien dat zij de opleiding heeft kunnen afronden en nu het beroep uitoefent waar haar hart ligt. En dat is het resultaat van de samenwerking tussen de student, praktijk en school. ‘Je kunt vaak denken dat je alleen bent en niet hoeft te delen, maar je moet juist vertellen waar je tegenaan loopt: dan kunnen anderen je helpen en gaan er deuren open,’ aldus Floralba.
‘In september 2018 ben ik de opleiding tot Verzorgende begonnen, in de eerste zijinstroom groep. Daarvoor was ik 8 jaar werkzaam als huishoudelijke hulp Amersfoort. Ik ontdekte daar dat ik graag met ouderen wilde werken. Eigenlijk was het één cliënte die ervoor heeft gezorgd dat ik de opleiding wilde volgen. Zij wilde altijd door mij geholpen worden en gaf dan aan dat ik meer in mijn mars had. Ik wilde zelf ook meer, maar had geen diploma’s. Die cliënte, 93 jaar oud, wist dat er opleidingen zijn die door werkgevers worden vergoed. Zo heb ik gesolliciteerd bij Careyn en ben ik uitgenodigd. Na het toelatingsexamen kwam ik bij praktijkopleider Nicoline Morren op gesprek en kon ik met de opleiding starten,’ aldus Floralba.
Moed
‘Een opleiding volgen vond ik wel spannend: ik ben wat ouder en moet meer moeite doen om te leren. Daarnaast kwam ik uit een relatie van 19 jaar die best zwaar was geweest en dat speelde in het begin een rol. Mijn toenmalige vriend viel mij veel lastig. Daardoor ging ik twijfelen aan mezelf: moet ik wel wat anders gaan doen? Door die slechte relatie werd mijn liefde voor de ouderenzorg minder en zag ik het zelf niet meer zitten. Ik moest hulp gaan zoeken. Toen heb ik al mijn moed bij elkaar geraapt en ben ik met Jos Bosschaart gaan praten, mijn studentcoach vanuit school. In dat gesprek brak ik. Ik heb hem over mijn privé situatie verteld en hij adviseerde mij om het gesprek aan te gaan op mijn werk.’
Vertrouwen
‘Toen ben ik met Nicoline en mijn leidinggevende in gesprek gegaan. Eigenlijk wilde ik toen stoppen, omdat ik het niet volhield. Werken en leren combineren is best een uitdaging, ook mijn lichaam gaf aan dat het teveel was. Tijdens een gesprek met mijn leidinggevende kwamen we tot de conclusie dat het nu niet goed was om de opleiding te continueren. In overleg kon ik bij Careyn blijven werken als Helpende en daarna weer verder kijken. En dat vertrouwen was zó fijn! De verplichting van school viel weg en dat gaf rust in mijn privé situatie. Na 8 maanden de opleiding weer kon oppakken.’
Lief
Praktijkopleider Nicoline: ‘In de periode dat je bij ons was begonnen, liet je iets zien waardoor wij het vertrouwen hadden. Wij wilden zo graag dat je bij ons bleef werken en dat je behouden bleef voor de zorg. We zien dat je zo lief bent voor de cliënten. Toen je privé problemen kreeg, had dat zijn weerslag op de opleiding. Uiteindelijk ben je écht ziek geworden. We gunden je het zo dat je je opleiding zou afronden. We hebben dit bij de leidinggevende van Floor neergelegd en toen zijn we met elkaar het gesprek aan gegaan. Het was mooi dat Floor als Helpende kon blijven werken. We zagen dat ze steeds meer zin in het werk kreeg. Samen met Jos hebben we overlegd hoe Floor haar studie weer kon oppakken. En zo kon ze na acht maanden weer instromen bij de opleiding. Vanaf dat moment zagen we dat het weer goed ging met Floor.’
Diploma
‘Ik had er weer vertrouwen in, dat ik het kon. Het nare gevoel was ik kwijt. Ik geniet weer van al die ouderen. Het is zo leuk om met hen te werken en iets voor hen te kunnen betekenen. Dat gaf mij de doorslag. Ik heb de opleiding nu afgerond en heb binnenkort diploma-uitreiking. Het kriebelt ook om weer verder te studeren voor Verpleegkundige. Maar nu wil ik eerst het vak van Verzorgende uitoefenen,’ aldus Floralba.
Juiste begeleiding
Nicoline: ‘het is mooi om te zien dat Floor voor de uitdaging kiest: de leerafdeling. Dat vind ik ook veelbetekenend: toen Floor binnenkwam, was ze minder zeker van zichzelf. Ik zie het haar nu allemaal doen.’ Floralba: ‘Ik realiseer me dat ik echt de juiste begeleiding heb gehad van Jos en Nicoline. De stap om mijn leidinggevende te benaderen om te informeren over hoe het met mij ging, vond ik heel spannend. Maar juist door die stap heb ik het vertrouwen gekregen en dat gaf mij doorzettingsvermogen. Zij gaven aan dat ze trots op me waren. Dat gaf mij een gevoel van: zie je wel, ik kan het wel, ik ga verder.’ Nicoline: ‘Dat kun je alleen doen als je open bent naar elkaar. Floor gaf mij inzicht in haar leven, daar was ze open over. Daardoor kon ik haar stimuleren om verder te gaan.’
Openheid
Floralba: ‘Die openheid was heel belangrijk. Ik hield mijn collega’s voortdurend op de hoogte waar ik mee bezig was. Zodat zij mij konden helpen als ik ergens tegenaan liep. Ik gaf ook aan dat ik slecht mijn grenzen aan kan geven en daarin steunen zij mij en daardoor krijg ik de juiste begeleiding.’ Nicoline: ‘Het is zo fijn om te sparren met Jos: hij laat alle mogelijkheden zien en helpt onze organisatie zo verder.’
Mogelijkheden
Floralba: ‘Mijn ervaring is dat het belangrijk is dat je als je in deze situatie zit, dit deelt met anderen, vooral met werk en school, zodat je meer mogelijkheden open houdt. Je kunt vaak denken dat je alleen bent en niet hoeft te delen, maar je moet juist vertellen waar je tegenaan loopt: dan kunnen anderen je helpen en gaan er deuren open. Die tip wil ik een ander graag meegeven.’ Nicoline: ‘Voor mij geldt dat ook: met deze samenwerking tussen Floralba, ROC Midden Nederland en Careyn. Dát is mijn eye-opener: dat je met elkaar blijft communiceren en zo naar mogelijkheden blijven kijken.’